EDUARDO ARROYO

Madril, 1937

   Eduardo Arroyo artista polifazetikoa da. Margolari ez baizik-eta idazle izan nahi zuen "nahiz eta idazle ere baden". Bere sorkuntzak eremu artistiko desberdinetan garatzen ditu: marrazkia, eskultura, eszenografia teatralak, pintura, zeramika.
Beraren obra piktorikoa sinbolismoz, istorioz, gertakizunez, ezustekoz eta abarrez betetako narrazio horrek zehazten du. Izan ere, horien irudiek, asko eta asko enblematikoak, gure irudikari kolektiboa osatzen dute.

    1963. urtetik aurrera, bere obrek kezka ideologiko bat erakutsiko dute, injustiziaren aurkako asaldura aditzera emanez, oso metaforikoki eta izaera nostalgikoz. Konstante horiek bere ibilbide artistiko osoan ikusi ahal izango dira.

   Eduardo Arroyok Duchamp, Miro edo Dali bezalako pinturako mito handien aurka egiten du, ironia handiz baina eragin hilkorrekin, desmitologizazio-prozesu nabarmen batean. Baina, bestalde, Arroyok, hain zuzen ere, lengoaia piktoriko klasikoez hornitzen du bere burua, bereziki El Greco, Velázquez, Goya eta Rembrandt bezalakoez, edota Manet, Picasso eta Picabia modernoez.